Toen ik het idee kreeg voor #tussenjouenmeij wilde ik mezelf uitdagen dingen ongemakkelijk te maken. Ik wilde wrikken en peuteren aan de dingen waar we ongemerkt in vastroesten en mezelf zonder blikken of blozen de vraag stellen “wat wil ik in het leven?”. Oftewel:

Als de mogelijkheden eindeloos waren en niets je in de weg zat, wat zou je dan voor de rest van je leven doen?

Het eerste wat in je opkomt is iets als luieren in een hangmat of feesten op je privé-jacht. Ik weet zeker dat dit voor sommige mensen echt het enige is dat ze voor de rest van hun leven willen doen. Voor velen van ons is dat echter niet zo. We worden gevoed met het idee te moeten streven naar luxe en comfort; je zou namelijk dolgelukkig moeten zijn als het je aan niets materieels ontbreekt. Door je geluk af te laten hangen van externe factoren, snijd je jezelf echter lelijk in de vingers. Die verantwoordelijkheid waar ik het woensdag namelijk over had, is iets waar je je leven vanuit zou moeten leiden. Bezittingen en aangename temperaturen zijn dingen die hun vorm krijgen door de mensen om je heen, de economie en het klimaat. Hoe gelukkig je bent is echter iets wat je zelf in de hand hebt.

De gulden middenweg
Als je het Ikigai-werkblad hebt gezien dat ik vorige week gedeeld heb, is het je vast opgevallen dat je gevraagd wordt een middenweg te vinden tussen de dingen waar je van houdt. Er worden geen compromissen gesteld tussen wat je wel en niet wilt. Je neemt alles wat je wel wilt en destilleert dat tot een vorm waar je voldoening in vindt. Dit is een moeilijk proces en ik weet zeker dat het enorm lang kan duren voor je erachter bent (ik ben er zelf ook nog niet uit). Ik vind alleen dat er veel meer lof zou moeten gaan naar degene die op zijn 50ste zijn roeping gevonden heeft en als directeur aftreedt om pottenbakker te worden, in plaats van naar de directeur die een aan zijn bureaustoel vastgeketend bestaan leidt in de hoop na zijn loopbaan een geweldig pensioen te hebben. Want, wees nou eerlijk:

What is the pot of gold that justifies spending the best years of your life hoping for happiness in the last? (9)

– Timothy Ferriss, The Four Hour Workweek

Het lijkt alsof de nadruk in het leven voor te veel mensen ligt op alles behalve simpelweg leven. Je werkt toe naar maatschappelijk erkende overwinningen; je haalt diploma’s, koopt een twee-onder-een-kap-woning die je maar nèt kunt betalen en kijkt elk jaar uit naar die drie weken in de zomer die je ongestoord met je gezin kunt doorbrengen. De mens wordt tegenwoordig meer geleefd dan dat hij dat zelf doet en zodra ik om me heen begon te kijken en dat zag, begon mijn binnenste tegen te stribbelen.

Doe alles expres
Het belangrijkste dat ik geleerd heb deze maand is om alles opzettelijk te doen. Laat je spontaniteiten aan het toeval over, maar geef je leven niet uit handen aan de wereld. Wees de allereerste die in jou gelooft en die een taartje haalt voor iedere onbenullige mijlpaal waar je belachelijk blij van wordt; voedt jezelf met de dingen die je nodig hebt in plaats van ze te verwachten van anderen. Zodra je ervoor kiest om er voor jezelf te zijn, in plaats van je liefde en steun uit anderen te halen, zul je mogelijkheden zien waar je die eerst niet zag. Je bent niet van de een op de andere dag een ultieme doener en niet alles wat je doet zal goed uitpakken, maar je geeft het de kans om dat te doen.

Ik zal je een geheim verklappen: dat leven dat je wilt leiden, hè, dat leid je al. De plannen die je ervoor maakt en alles wat je “later” wel zult doen behoren niet tot een ander leven, dus bewaar ze daar ook niet voor. Op het moment dat je gevraagd wordt hoe je wilt leven, is het niet zaak dat je een leven bedenkt dat je zou willen leiden; je moet nagaan wat de dingen in jouw leven zijn die het de moeite waard maken en de rest elimineren. Je krijgt geen tweede kans om je leven zinvol te maken – op het verleden heb je immers geen invloed –, je krijgt alleen kansen om van koers te wisselen op momenten waarop je merkt dat je niet bezig bent met de dingen die je gelukkig maken. Dus: één leven, ontiegelijk veel kansen. Grijp ze.

Tromgeroffel
Voor mezelf ben ik nagegaan wat de drie belangrijkste dingen zijn waar ik mijn leven omheen wil vormen:

Bewustzijn, liefde en creativiteit.

1. Ik wil leven met opzet en geen genoegen nemen met dingen die me tekort doen;
2. Ik wil me omringen met mensen die creativiteit en liefde in me opwakkeren;
3. Ik wil altijd de moed hebben het stof te doen opwaaien vlak voordat het weer gaat liggen.

De rest geloof ik wel.

Jij daar!
Laat even weten wat je van dit thema vond. Volgende week volgt alleen nog de conclusie en dan begint de maand juni alweer. Mocht je suggesties hebben voor een nieuw thema, of is er iets waar je meer over wilt lezen, laat het dan weten. Ik hoor graag van je!

Veel succes,

Veel liefs,

Vany